เนื้อเพลง ลืมเกิบ วิ วิลาวรรณ์

เจ็บยุบ่ล่ะหื้อ จื่อยุบ่เฮ้อ
สมองเบลอบ่เป็นอันกินอันนอน
อยากลืมเขา ฟ้าวเอาเหล้ามาถอน
เมาล่ะนอน คือสิลืมได้
แต่มันบ่คือเว้า เขายังอยู่ในใจ
แต่สิ่งที่ลืมได้.. มันบ่แม่นเขา

อยากสิเมาให้ลืมเขามันผัดบ่แม่น
บัดลืมแหวนกุญแจรถเงินสดกะหาย
จื่อทางเมือบ้านกะบ่ได้
อยากลืมเขา แต่เฮ็ดได้แต่ลืมเกิบ

กินเบียร์เบิดตั้งว่าหลายเติบ
สุดท้ายลืมเกิบบ่ได้ลืมเขา
กะว่าสิกินให้เมา ให้เหล้าลบเขาบัดแห่งจื่อได้
เว้าเรื่องความฮัก ละคั่นสิเบิดบุญคัก
จนหมู่เอิ้นอิแหล่โสตาย
เมาจนฮากกะลืมเขาบ่ได้ดอกเด้ออิหมอ

( ดนตรี )

อยากสิเมาให้ลืมเขามันผัดบ่แม่น
บัดลืมแหวนกุญแจรถเงินสดกะหาย
จื่อทางเมือบ้านกะบ่ได้
อยากลืมเขา แต่เฮ็ดได้แต่ลืมเกิบ

กินเบียร์เบิดตั้งว่าหลายเติบ
สุดท้ายลืมเกิบบ่ได้ลืมเขา
กะว่าสิกินให้เมา ให้เหล้าลบเขาบัดแห่งจื่อได้
เว้าเรื่องความฮัก ละคั่นสิเบิดบุญคัก
จนหมู่เอิ้นอิแหล่โสตาย
เมาจนฮากกะลืมเขาบ่ได้ดอกเด้ออิหมอ

ลืมเบิดสุอย่างแต่ลืมเขาบ่ได้
ลืมเบิดสุอย่างแต่ลืมเขาบ่ได้
ฮากเกือบตายกะลืม แต่เกิบนั่นล่ะหนา
ลืมหมดล่ะสร้อยแหวนนาฬิกา
ลืมได้เบิดล่ะฮอดรถฮอดรา
แต่ยังจําหน้า ผู้อ้ายเป็นแฟนเก่า
แต่ยังจําหน้า ผู้อ้ายเป็นแฟนเก่า

กะจึ่งว่าเซาบ่ได้ เมาส่ําได๋กะจื่อได้คือเก่า
สุดท้ายลืมเกิบล่ะมันบ่ลืมเจ้า
เมาแล้วแห่งคิดเห็น
เหล้าซื้อ เหล้าเซ็นกะยังลืมบ่ได้
ลืมแต่ของใช้และของมีค่า
เมาแล้วน้ําตากะไหลคือเก่า
ยังคิดฮอดเจ้า.. คือเก่าคําแพง

กินเบียร์เบิดตั้งว่าหลายเติบ
สุดท้ายลืมเกิบบ่ได้ลืมเขา
กะว่าสิกินให้เมา ให้เหล้าลบเขาบัดแห่งจื่อได้
เว้าเรื่องความฮัก ละคั่นสิเบิดบุญคัก
จนหมู่เอิ้นอิแหล่โสตาย
เมาจนฮากกะลืมเขาบ่ได้ดอกเด้ออิหมอ

เมาเหล้าละหาเกิบให้พ้อ.. ดีกว่ารอเขา