เนื้อเพลง บำบัด ก้อย กินรี

ไปบำบัดตะไอ้บ่าว หนักแล้วหล่าวสากูแล
ทำงานทำการมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อแม่
สร้างแต่เรื่องปัญหา เพื่อนบ้าๆเพที่คบ
สมองถึงจุดจบ พบแต่ความฟั่นเฟือน

ดนตรี

ผ้าสีขาว ถึงคราวหม่นหมอง
อยู่ ม.2 ลองบุหรี่เหล้าโซดา
ม.3 ม.4 สูบเถกัญชา
ม.5 ม.6 ตกเป็นทาสยา

เปลี่ยนสถานศึกษา
มาอยู่โรงเรียนดัดสันดาน
นานหลายวัน พ่อแม่นั้นเฝ้าคอยห่วงหา
ออกมาคิดว่ากลับตัว หลบไปมั่วมั่วสุมกันใหม่
อยู่บ้านขี้คร้านไม่ทำไร รีดไถเบี้ยของพ่อแม่
ถ้าไม่ให้ตบตีรังแก พ่อแม่หาของเก่าขาย
อนาคตหวังพึ่งลูกชาย บั้นปลายหวังไว้อย่างนี้
อยากให้ลูกเติบโตเป็นคนดี เหมือนใครๆ

ไปบำบัดตะไอ้บ่าว หนักแล้วหล่าวสากูแล
ทำงานทำการมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อแม่
สร้างแต่เรื่องปัญหา เพื่อนบ้าๆเพที่คบ
สมองถึงจุดจบ พบแต่ความฟั่นเฟือน

ชาวบ้านส่งเสียงร้องดัง
ชายคลั่งไล่ฟันผู้คน
มันจำไม่ได้แม้แต่แม่ของตน
สับสนฟั่นเฟือนร้อนฤทธิ์ยา
191 รีบบึ่งรถมา แม่ร้องว่ายาวิสามัญ
ถึงมันอีชั่วมันก็ลูกของฉัน
จับมันไปบำบัดก็พอ

ไปบำบัดตะไอ้บ่าว หนักแล้วหล่าวสากูแล
ทำงานทำการมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อแม่
สร้างแต่เรื่องปัญหา เพื่อนบ้าๆเพที่คบ
สมองถึงจุดจบ พบแต่ความฟั่นเฟือน

ดนตรี

ชาวบ้านส่งเสียงร้องดัง
ชายคลั่งไล่ฟันผู้คน
มันจำไม่ได้แม้แต่แม่ของตน
สับสนฟั่นเฟือนร้อนฤทธิ์ยา
191 รีบบึ่งรถมา แม่ร้องว่ายาวิสามัญ
ถึงมันอีชั่วมันก็ลูกของฉัน
จับมันไปบำบัดก็พอ

ไปบำบัดตะไอ้บ่าว หนักแล้วหล่าวสากูแล
ทำงานทำการมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อแม่
สร้างแต่เรื่องปัญหา เพื่อนบ้าๆเพที่คบ
สมองถึงจุดจบ พบแต่ความฟั่นเฟือน

ไปบำบัดตะไอ้บ่าว หนักแล้วหล่าวสากูแล
ทำงานทำการมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อแม่
สร้างแต่เรื่องปัญหา เพื่อนบ้าๆเพที่คบ
สมองถึงจุดจบ พบแต่ความฟั่นเฟือน

ดนตรี

ไปบำบัดตะไอ้บ่าว หนักแล้วหล่าวสากูแล