เนื้อเพลง โดนอ้ายวางมือ – จินตหรา พูนลาภ

บ่มีมื้อใด๋ ที่จะลืมอ้ายนั้นได้ลง
หัวใจน้องยืนยันมั่นคง ยิ่งกว่าภูผาท้าแสงตะวัน
ถึงแม้สองเรา ต้องแยกทางเดินตั้งแต่วันนั้น
แต่รักนี้ยังคงมั่น และยังตราตรึงในความทรงจำ

ภาพเก่าคราวนั่น บ่มีวันเลือนลางจางหาย
ยังแจ่มชัดอยู่ในหัวใจ รอยจูบละมุนยังอุ่นทุกยาม
อ้อมกอดของอ้าย อบอุ่นปลอดภัยห่วงใยไถ่ถาม
กี่วันกี่ปีก็ตาม จะเก็บรักกนี้ไว้จนสิ้นลม

ความเจ็บปวดที่แสนงดงาม
คิดฮอดความหลังทุกยาม ก็มีรอยยิ้มปนหยดน้ำตา
ขออยู่อย่างนี้ ไม่คิดการใหญ่ดึงอ้ายกลับมา
รักนี้จะเก็บรักษา ไว้ในตู้เซฟหัวใจของน้อง

บ่มีมื้อใด๋ ที่จะเปลี่ยนน้องกลายเป็นอื่น
ใจหนักแน่นคือหินหนักหมื่น โยนถื่มใส่น้ำบ่ฟูอ่องล่อง
โชควาสนา มีสิทธิ์ได้รัก บ่ได้ครอบครอง
ถือว่าเป็นบุญของน้อง อย่างน้อยสองเราก็เคยฮักกัน

ความเจ็บปวดที่แสนงดงาม
คิดฮอดความหลังทุกยาม ก็มีรอยยิ้มปนหยดน้ำตา
ขออยู่อย่างนี้ ไม่คิดการใหญ่ดึงอ้ายกลับมา
รักนี้จะเก็บรักษา ไว้ในตู้เซฟหัวใจของน้อง

บ่มีมื้อใด๋ ที่จะเปลี่ยนน้องกลายเป็นอื่น
ใจหนักแน่นคือหินหนักหมื่น โยนถื่มใส่น้ำบ่ฟูอ่องล่อง
โชควาสนา มีสิทธิ์ได้รัก บ่ได้ครอบครอง
ถือว่าเป็นบุญของน้อง อย่างน้อยสองเราก็เคยฮักกัน