เนื้อเพลง มะซังวะ ดิด คิตตี้

มาซังวะ ให้เซาฮักได้จั่งใด๋
ใจมันฮักไปเหมิดแล้ว
บ่มีแนวให้แล่นหนีเจ้าผู้ดีมาใจร้าย
ซางเนาะทำลงได้
เนาะลงได้ ซางทำเนาะลงได้
.
อ้ายเอง.. คนเก่า..
คนที่น้องบ่เอา คนที่เจ้าบ่แคร์
เป็นจั่งได๋แน ไปอยู่นำเขา

มีความสุข.. หลายบ่..
ติดขัดอิหยังบ่ เริ่มต้นใหม่นำเขา
อวยให้เจ้า สุขขีเด้อนาง..

ส่วนอ้ายกลับมาดูแลเจ้าของ
อยู่คนเดียวคือเก่า บ่ตายง่ายดอกหล่า
อาจสิเมื่อยสิล้า ซึมอยู่ดอกน้ำตา
แต่กะพอสิฮู้อยู่ว่า..

ต้องเบิ่งหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว
ไปตลาดคนเดียว นอนกอดเจ้าของให้ชิน
อาจสิหลับบ่ค่อยสนิท ใจผวายามดึก ๆ ดื่น ๆ
ตื่น แต่.. เซ้า พับที่นอนเอาเอง รีดเสื้อผ้าเอาเอง
เฮ็ดกับข้าวเอาเอง บ่มีคนปลุกตื่นไปเฮ็ดงาน
ฝึกใจให้มันด้าน ๆ ทุกเทศกาล
ต้องอยู่ผู้เดียวให้ชิน..

คนแพ้.. ต้องดูแลเจ้าของ
ผู้รับฝากฮอยแผล ผู้บ่แม่นฮักแท้
ถึงมันสิแย่ ต้องอยู่ให้ได้..

ส่วนอ้ายกลับมาดูแลเจ้าของ
อยู่คนเดียวคือเก่า บ่ตายง่ายดอกหล่า
อาจสิเมื่อยสิล้า ซึมอยู่ดอกน้ำตา
แต่กะพอสิฮู้อยู่ว่า..

ต้องเบิ่งหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว
ไปตลาดคนเดียว นอนกอดเจ้าของให้ชิน
อาจสิหลับบ่ค่อยสนิท ใจผวายามดึก ๆ ดื่น ๆ
ตื่น แต่.. เซ้า พับที่นอนเอาเอง รีดเสื้อผ้าเอาเอง
เฮ็ดกับข้าวเอาเอง บ่มีคนปลุกตื่นไปเฮ็ดงาน
ฝึกใจให้มันด้าน ๆ ทุกเทศกาล
ต้องอยู่ผู้เดียวให้ชิน..

( ดนตรี )

ต้องเบิ่งหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว
ไปตลาดคนเดียว นอนกอดเจ้าของให้ชิน
อาจสิหลับบ่ค่อยสนิท ใจผวายามดึก ๆ ดื่น ๆ
ตื่น แต่.. เซ้า พับที่นอนเอาเอง รีดเสื้อผ้าเอาเอง
เฮ็ดกับข้าวเอาเอง บ่มีคนปลุกตื่นไปเฮ็ดงาน
ฝึกใจให้มันด้าน ๆ ทุกเทศกาล
ต้องอยู่ผู้เดียวให้ชิน..

ฝึกใจให้มันด้าน ๆ ทุกเทศกาล
ต้องอยู่ผู้เดียว..ให้ชิน…