เนื้อเพลง เมาบ่ลืม – กระต่าย พรรณนิภา

นั่งกำขวดเหล้าขาว สองซาวสี่สิบดีกรี
รินลงโจก จักโบกถี่ๆ เพื่อให้ฤทธิ์ ดีกรีล้างใจ
อาศัยเอาความเมา พอให้มันบรรเทาลงไป
เอาน้ำสุรารักษาแผลใจ เผื่อว่ามันสิไคกว่าเก่า

แต่จักว่าเป็นอิหยัง น้อคึจั่ง คิดฮอดแต่เขา
เบิ่ดเหล้าเป็นลัง กะยังบ่เซา ฮักเขาได้เลยจักเทื่อ
ยกเอายกเข้าไป พอให้ใจมันได้ฮู้เมือ
เหล้าขมๆ กับใจเหลือๆ มาถืกกันคักแท้น้อ

สาดเหล้าลงคอ ล้างใจพอกะเทิน
กินจนฮากจนว่าเดิน หย่างเซซกเซซ้าย
แฮงเมากะแฮงคิดฮอดเขาหลาย แล้วจั่งมานั่งฮ้องไห้
สิเป็นสิตายนำเขา

เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น

เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น
แฮงเมา แฮงคิดฮอดหลาย

( ดนตรี )

สาดเหล้าลงคอ ล้างใจพอกะเทิน
กินจนฮากจนว่าเดิน หย่างเซซกเซซ้าย
แฮงเมากะแฮงคิดฮอดเขาหลาย แล้วจั่งมานั่งฮ้องไห้
สิเป็นสิตายนำเขา

เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น

เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น
แฮงเมา แฮงคิดฮอดหลาย

เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น

เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้
มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา
ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา
ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น
แฮงเมา แฮงคิดฮอดหลาย

โอ โฮ๊ะ โอ้ย
แฮงเมาแฮงคิดฮอดเขา